بيست و چهارم

همیشه به اینجاهای کار که می رسم سست اراده می شم. رخوت و تنبلی می خواد که برگرده. یه صدایی توی سرم اشتباهاتم رو می شمره تا منو دلسرد کنه می گه نمیشه این همه تلاش می کنی به نمازهات دقت می کنی، سعی می کنی خوب باشی اما باز هم سر بزنگاه همون اشتباهات همیشگی ... صدا میگه اگر می خواست عوض بشه می شد تو همه بيست و چهارم...

روز از نو روزی از نو من اونقدر ادامه میدم اونقدر چهل روز چهل روز تمرین می‌کنم اونقدر زمین می خورم و بلند می شم تا بتونم به هدفی که دارم برسم. امروز روز تازه ایه دوباره شروع کردم. الان قادر به انجام کارهایی هستم که یک روز آرزوی محالی بودن. دارای خصوصیاتی شدم که همیشه از دیدنش در دیگران به حالشون غبطه بيست و چهارم...

انشالله می خوام از این به بعد تجربیاتم رو درباره رفتار مهربان با بچه‌ها بنویسم. هدفم روش‌هایی هست که کمک می‌کنه مادر آرام و با انرژی باشه و با فرزندش رفتاری به دور از عصبانیت و بی حوصلگی داشته باشه. خیلی از این چیزها را من به مرور زمان یادگرفتم یا از دیگران دیدم و بعد عملی کردم. از اولش کامل نبودم و بيست و چهارم...